Σκαραβαίοι Club - ΚΥΝΗΓΙ 2007

Διοργάνωση : ΑΡΓΟΣΧΟΛΟΙ
18ο Κυνήγι Θησαυρού

  

WEB Site: www.argosxoloi.gr
 Νικήτρια Ομάδα : ΑΜΕΛΕΤΗΤΟΙ

Θησαυρός : ΠΗΛΙΝΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΠΟΛΗΣ & ΛΕΥΚΩΜΑ
Σημείο εύρεσης : Ενετικός Φάρος

Χορός για το Κυνήγι Θησαυρού
"Μέγαρο" - Παρασκευή 02/02/2007

   

Κυνήγι Θησαυρού 03-04/02/2007

Άλλο ένα καινούργιο στοιχείο προστίθεται δειλά – δειλά στον θεσμό του κυνηγιού. 

Την χρονιά αυτή οι διοργανωτές αποφάσισαν λίγες μέρες πριν το επίσημο παιχνίδι της Κυριακής να μας κάνουν μια προθέρμανση με γρίφους που ανέβαιναν σταδιακά  στην Ιστοσελίδα των διοργανωτών. Οι ομάδες έτσι είχαν την ευκαιρία να βρίσκονται πιο συχνά μεταξύ τους και να χαίρονται το παιχνίδι για περισσότερο διάστημα.

O θησαυρός της καρδιάς μας...

Η έναρξη αυτού του παιχνιδιού ξεκίνησε στο Μέγαρο την Παρασκευή βράδυ με το γνωστό παιχνίδι DEAL όπου 45 κορίτσια ( μια από κάθε ομάδα ) , κρατούσε στα χέρια της ένα μικρό μπαουλάκι. Κάθε ομάδα λοιπόν διάλεξε και από μία κοπέλα το μπαουλάκι της οποίας , έδιδε μια νέα κατάταξη ανά χρώμα .
Ακολούθως οι ομάδες λάμβαναν 15 πρόκες με οδηγίες να στερεώσουν τις 14 πάνω στην μία χωρίς κανένα βοήθημα κόλλας ή κάποιου άλλου υλικού .

Το Σάββατο στις 14: 00 οι ομάδες ξεκίνησαν το παιχνίδι από την Φορτέτσα με ένα αποσπάσιμα του θεατρικού έργου "Ερωφίλη". Από εκεί λάμβαναν πετσέτα και γυαλιά κολύμβησης. .Ξεκίνησαν λοιπόν για το κολυμβητήριο του ΝΟΡ. Ανάλογα με το χρώμα που είχαν επιλέξει από τα μπαουλάκια της Παρασκευής έπεφταν και στην αντίστοιχη πισίνα.(το μπλε τους οδηγούσε στην κρύα πισίνα , το κόκκινο στην θερμαινόμενη ενώ το λευκό ήταν και το τυχερό αφού οι ομάδες που είχαν λευκό δεν βουτούσαν καθόλου). Από το σημείο αυτό ως και το τέλος για το παιχνίδι του Σαββάτου οι ομάδες έλυσαν μια σειρά γρίφων όπου αντίστοιχα τους έστελναν στο εκκλησάκι της Αγίας Κυριακής στα Τρία Μοναστήρια , στο Αγγλικό Τηλεγραφείο στην Αρκαδίου , στην 7η ΜΟΜΑ στους Αρμένους , στο Κέντρο Νέων στην οδό Λαβυρίνθου και στα παλιά γραφεία της Ρεθυμνιακής .
Έτσι τελείωνε το πρώτος μέρος του παιχνιδιού .

Το πρωί της Κυριακής το ταξίδι άρχισε από το Ενετικό Λιμάνι όπου οι ομάδες μαζί την κάρτα επιβίβασης που είχαν πάρει από τα γραφεία της Ρεθυμνιακής επιβιβάστηκαν στο Πειρατικό σκάφος του Γαβρίλη Τσουντάνη και ξεκίνησαν μια υπέροχη βόλτα μέχρι τον Κουμπέ και από εκεί γύρισαν πίσω για την αποβίβασή τους στην Μαρίνα. Η αποβίβαση γινόταν με την σειρά κατάταξης που είχαν οι ομάδες από το παιχνίδι του Σαββάτου. Κατά την αποβίβαση λοιπόν ο Στέλιος Μπικάκης με τους συνεργάτες έπαιζε και ο αρχηγός κάθε ομάδας χόρευε ένα γύρο έπινε την ρακί του και έπαιρνε τον  πρώτο γρίφο. Το ταξίδι λοιπόν επί εδάφους ξεκινούσε με μαντινάδες που οδηγούσαν στα παλιά κέντρα διασκέδασης "Αρκάδι" , "Ρίζες", και "Πασιφάη" .
Ο δεύτερος γρίφος γράφηκε στην πλάτη ενός παίχτη από κάθε ομάδα και έλεγε "Ευταλία πόσο;" Η λύση οδηγούσε στο σημερινό Αρχαιολογικό Μουσείο στο οποίο το 1898 είχαν εγκατασταθεί οι πρώτες ιερόδουλες που έφτασαν από την Κωνσταντινούπολη με επικεφαλής κάποια Ευταλία.
Ο επόμενος γρίφος οδηγούσε σε ένα παράκτιο Πυροβολείο των Γερμανών στο Ξηροκάμαρο όπου έπρεπε να φωτογραφηθούν με τον εκπρόσωπο των Αργόσχολων .
Στην συνέχεια απάντησαν ένα ερωτηματολόγιο που αποτελούντων από 54 ερωτήσεις για να εξαχθούν τα γράμματα που οδηγούσαν – αν διάβαζες ανάποδα- στον Άγιο που είναι ορατός από Ανατολή και Δύση και φέρει βαρύ φορτίο.
Ήταν ο Άγιος Σάββας το παρεκκλήσι στο υπόγειο των 4ων Μαρτύρων. Το βαρύ φορτίο ήταν οι 54 συνολικά άγιοι που τιμώνται στο κεντρικό κλίτος του Ναού.
Με τους επόμενους γρίφους φτάσαμε στο κτίριο της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας , στην οδό Αμαλθείας , στο Ξενία στα παλιά Ταμπακαριά για να φωτογραφήσουμε ένα μηχάνημα επεξεργασίας δέρματος και μετά στον πύργο του Δεσπότη στο Μαρουλά όπου ο Επίσκοπος Τιμόθεος Βενιέρης έκανε διακοπές τα Καλοκαίρια. Ακολούθως έπρεπε να βρούμε το σινεμά που το 1954 έπαιξε η ταινία « Ο κόσμος με καταδίκασε » που ήταν το παλιό σινεμά «Παλλάς» όπου από εκεί παίρναμε άλλος γρίφο ο οποίος περίγραφε το θαύμα σωτηρίας του Φραγγία Μπουναλή από τον Άγιο Γοβδελάα , η εικόνα του οποίου υπάρχει στην Κυρία των Αγγέλων.
Μετά οι ομάδες έπαιρναν μια κασέτα ραδιόφωνου που ακουγόταν η φωνή του Ελ. Βενιζέλου από κάποια ομιλία του . Επίσης μέσα στο κουτάκι της κασέτας υπήρχαν διακριτικά δύο αυτοκόλλητα .Το ένα με ένα δενδράκι (σήμα ΠΑΣΟΚ ) και το άλλο με μια φωτογραφική μηχανή , έναν εκτυπωτή και τα γράμματα ΔΡ.
Αφού λοιπόν φωτογράφησαν και τύπωσαν την φωτογραφία του Παλιού Δημαρχείου επί της Α. Μελιδόνη , από το μπαλκόνι του οποίου είχε μιλήσει ο Ελ. Βενιζέλος σε μία από τις τέσσερεις ομιλίες του στο Ρέθυμνο.
To σήμα του ΠΑΣΟΚ έδειχνε ποιο από τα τέσσερα σημεία ήθελαν οι διοργανωτές μιας και στο ίδιο κτίριο του παλιού Δημαρχείου , στεγάζεται το ίδρυμα Σοσιαλιστικών Μελετών του Στάυρου Καλλέργη.
Ακολούθως οι ομάδες πήραν μια φωτογραφία του Μεταξά την οποία ροκάνιζε ένας μεταξοσκώληκας . Η λύση ήταν στην οδό Εμ. Βερνάδου εκεί που σήμερα είναι το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο .Εκεί ήταν το κονάκι του Σλήμ Μπέη. Στο ισόγειο ο γιος του ο Αλή είχε εργαστήριο Μεταξιού και τον φώναζαν « Ο Μεταξάς».
Οι ομάδες έπρεπε να φέρουν φωτογραφία από το σημείο εκείνο.
Λίγο πριν το τέλος όσες ομάδες έφτασαν εκεί πήραν μια ιστορία για κάμπιες που απειλούσαν το βελανιδόδασος . Για να σωθούν οι βελανιδιές απαιτούνταν ένα θαύμα. Η ιστορία ήταν αληθινή καθώς το 1885 οι Ατσιποπουλιανοί είχαν φέρει από το Άγιο Όρος τη ζώνη της Θεοτόκου , την οποία και λιτάνευσαν με πίστη και δάκρυα στο βελανιδόδασος του χωριού για να σωθεί ο πολύτιμος καρπός του βελανιδιού που καταστρεφόταν από τις κάμπιες. Και το θαύμα έγινε , το βελανίδι σώθηκε και η κάμπια ψόφησε. Και τότε έκτισαν ένα θαυμάσιο ναΐσκο , στην καρδιά του βελανιδοδάσους και το αφιέρωσαν στην Παναγία. Οι ομάδες έβρισκαν στο περίβολο του ναού ταμπελάκι με τα ονόματα όλων των Δημάρχων του Ρεθύμνου γραμμένα ανάποδα. Έπρεπε να πάνε στον Δήμο για να πάρουν τον επόμενο γρίφο . Ο προτελευταίος γρίφος έλεγε «Εκεί που μόνο όσοι γνωρίζουν , μπορούν με δυσκολία να δουν σήμερα , την συνύπαρξη περασμένων θρησκειών έστω και αν η μία ταλαιπώρησε και η άλλη ταλαιπωρήθηκε». Οι ομάδες έπρεπε να φωτογραφήσουν το μιναρέ του τεμένους της Βαλιδέ Σουλτάνας στον τοίχο του οποίου συνυπάρχουν εβραϊκά και μουσουλμανικά θρησκευτικά σύμβολα.
Δύο ομάδες κατάφεραν να λύσουν αυτό το γρίφο .Οι Αμελέτητοι και οι Μπουμπούνες .
Μετά πήραν το κείμενο που σε οδηγούσε στον θησαυρό. Το κείμενο έλεγε « Το ταξίδι φτάνει στο τέλος του …..Ρέθεμνος , η πόλη που αγάπησα , η πόλη που πάντα θα ξαναγυρίζω . Η Αρχόντισσα που στέκεται αγέρωχη και αγναντεύει του πέλαγος . Κι εσύ που μέρες τώρα μέσα από τα δικά μας μάτια έγινες επισκέπτης στην ίδια σου την πόλη , ξετυλίγοντας το νήμα σου , προσπαθώντας να μάθεις , να δεις , να θυμηθείς , είσαι κοντά . Ο αγώνας σου άξιζε . Η χρυσή κλωστή που σταθερά άπλωνες από σημείο σε σημείο , πρέπει κάπου να στερεωθεί. Ώστε το ποτάμι να φτάσει να γίνει ένα με την θάλασσα. Τώρα καταλαβαίνεις γιατί  Η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στις αναμνήσεις και στις ελπίδες , και οι ελπίδες κάποτε δεν είναι τίποτα άλλο παρά το αντιφέγγισμα των αναμνήσεων » .Μπορείς να αγαπήσεις την πόλη σου περισσότερο. Γιατί η Αρχόντισσά μας , το Ρέθεμνος είναι ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ . Φύγε . Κάνε αυτό πρώτα . Βρες το γέρο που σε περιμένει και κάνε το Σταυρό σου Τίμια. Πάρε ότι σου δώσει για να μπορέσεις να ξεκλειδώσεις το παρελθόν . Τώρα , αναζήτησε τη φώτιση από φως αγάπης , φως παλιό , νοσταλγικό , φως δημιουργικό για την πόλη και τους ανθρώπους της. Δες αυτό που ίσως δεν έχεις ξαναδεί ποτές. Η πόλη σου το Ρέθεμνος σου μιλάει σου γνέφει. Βιάσου . Το λαμπερό φως της νίκης ήδη απλώνει τις ακτίδες του παντού» .Η λύση αρχικά παρέπεμπε στον Τίμιο Σταυρό όπου ο γέρος που περίμενε θα έδινε ένα κλειδί όπου θα ξεκλείδωναν το παρελθόν. ΟΙ ΑΜΕΛΕΤΗΤΟΙ ήταν οι πρώτοι που πήραν το κλειδί που δεν ήταν άλλο από αυτό που ξεκλείδωνε το φάρο στο Ενετικό Λιμάνι . Οι διοργανωτές είχαν ανάψει έναν μεγάλο προβολέα μέσα από τον φάρο όπου έπρεπε να δουν οι Αμελέτητοι , στην προκειμένη περίπτωση , και να πάνε εκεί όπου τους περίμενε ο θησαυρός.
Ο θησαυρός ήταν το σήμα της πόλης , το σύμπλεγμα των δελφινιών , φτιαγμένο από πηλό και το άναμμα του φάρου σηματοδοτούσε το νέο ξεκίνημα που ζητάνε οι Αργόσχολοι από τους Ρεθυμνιώτες να κάνουν , ώστε να αποκτήσει η πόλη μας ξανά την αίγλη του παρελθόντος .

Οι Αμελέτητοι ήταν εκείνοι που είδαν το φάρο αναμμένο και έγιναν η 12η ομάδα που γεύτηκε την χαρά της νίκης στην ιστορία του θεσμού .

Αγαπημένοι μας,
Αργόσχολοι σας ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας για την καλή , πρωτότυπη και διασκεδαστική οργάνωση που μας προσφέρατε στο 18ο Κυνήγι Θησαυρού